α μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου, Αγαπητοί μου, όταν το ρολόι χτυπάει 12 ακριβώς, ένα έτος, με τις πίκρες και τις χαρές του σβήνει, και ένα νέο έτος ανατέλλει. Το παλαιό ανήκει πλέον στην Ιστορία. Οι 365 ημέρες του έχουν περάσει!Σκεφθήκαμε, ἄραγε, τί πράξαμε κατά το διάστημα των 365 ημερών; Είμαστε χρεωμένοι γι' αυτές τις ημέρες. Για να καταλάβουμε την ευθύνη που έχουμε, για τον χρόνο που πέρασε και για τον τον νέο που ήρθε, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε, πολύ σύντομα, μερικές σκέψεις:
Είναι γνωστό πως όλες οι ημέρες μπροστά στον Θεό είναι ίδιες. Δεν διαφέρουν. Εμείς τις ξεχωρίζουμε χωρίς να ξέρουμε, μερικές φορές, το γιατί.
Ένας χρόνος πέρασε. Συνήθως ό,τι περνάει δεν μπορεί να κεντρίσει πια το ενδιαφέρον μας. Ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος ο χρόνος πέρασε, με επιτυχίες ή αποτυχίες. Ο μεγαλύτερος όμως δάσκαλος της ζωής είναι η πείρα, που δεν είναι τίποτα άλλο, παρά το καταστάλαγμα αυτού που πέρασε. Και θέλω να ρωτήσω: Αλήθεια είμαστε ικανοποιημένοι από τον χρόνο που πέρασε; Βρήκαμε, πετύχαμε αυτό που ζητούσαμε;
Σε όλη τη διάρκεια του περασμένου χρόνου, νιώθαμε πως βρισκόμασταν στον σωστό δρόμο, και μερικές φορές είχαμε τη βεβαιότητα ότι ο δρόμος αυτός ήταν ο μοναδικός. Μην βιαστούμε, λοιπόν, να τον διαγράψουμε και να πούμε, πάει πέρασε.
Ύστερα ας σκέφθούμε: Ήρθε ένας καινούργιος χρόνος, που και αυτός έχει το μυστήριο του αγνώστου. Με τη φαντασία μας τον βλέπουμε ρόδινο και ελκιστικό. Ελπίζουμε ότι αυτόν τον χρόνο όλα θα πάνε καλά, αυτό άλλωστε το νόημα έχουν και οι ευχές που δίνουμε.
Δεν θέλω να σας κακοκαρδίσω, και να σας χαλάσω το κέφι. Ας θυμηθούμε πως και πέρυσι την πρωτοχρονιά, τις ίδιες σκέψεις κάναμε και περίπου τις ίδιες ευχές δώσαμε.
Όταν, λοιπόν, περπατάμε στον ίδιο δρόμο, το καταλαβαίνουμε όλοι μας πως θα έχουμε ίδια αποτελέσματα, την ίδια κατάληξη.
Αν δεν ήμασταν ευχαριστημένοι τον περασμένο χρόνο, γιατί πονέσαμε, στεναχωρηθήκαμε, απελπιστήκαμε, οφείλεται στο ότι ζήσαμε αγνοώντας τον Κύριο του χρόνου, που είναι ο Ιησούς Χριστός.
Ε, λοιπόν, μην περιμένουμε τούτο τον καινούργιο χρόνο τα πράγματα να πάνε καλύτερα. Άσχετα με τις ευχές που δώσαμε και δεχθήκαμε, τίποτα δεν θα αλλάξει. Τα ίδια και τα ίδια. Το βέβαιο είναι ότι εμείς πρέπει να αλλάξουμε.
Και κάτι ακόμη. Χωρίς εμείς να το θέλουμε, κάποιος πήρε το μολύβι και τράβηξε μια γραμμούλα επάνω στα χρόνια που κουβαλάμε. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό;
Όσο πάει και γεμίζει το σακούλι, και θα έρθει μία στιγμή που δεν θα παίρνει άλλο. Οι γραμμούλες θα τελειώσουν, που σημαίνει, ότι θα έχουμε φτάσει στο τέρμα.
Πέρυσι δεν θελήσαμε να σκεφτούμε αυτό το τέρμα, αλλά δεν σκεφθήμαμε ούτε και το σπουδαιότερο: τι ακολουθεί μετά το τέρμα. Το αγνόησαμε γιατί παρασυρθήκαμε από τις ευχές, από το ελκιστικό και ρόδινο μέλλον. Αυτό όμως είναι πολύ επικίνδυνο. Μήπως έχουμε σκοπό να κάνουμε το ίδιο και τούτο τον χρόνο;
Ακόμα πρέπει να προσέξουμε και με ποιές προϋποθέσεις υποδεχόμαστε τον καινούργιο χρόνο.
Την ηθική κρίση υποδέχθηκε η οικονομική κρίση. Πόλεμοι σε διάφορα μέρη της γης. Πόλεις ισοπεδώνονται με βομβαρδισμούς. Άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα. Σεισμοί θάβουν χιλιάδες ανθρώπους σε δέκατα δευτερολέπτου, και αφήνουν χιλιάδες άστεγους και απελπισμένους μέσα στο κρύο και στις βροχές. Τυφώνες σαρώνουν ολόκληρα κράτη και καταστρέφονται οι σοδιές τους με πλημμύρες.
Εγκληματικότητα, ανασφάλεια, πορνεία και διασυρμός μικρών παιδιών και γυναικών.
Θα ευχηθούν, λοιπόν, οι άνθρωποι, ίσως και εμείς, καθώς έφυγε ο παλαιός χρόνος και ήρθε ο καινούργιος, "χρόνια πολλά και του χρόνου;" και θα εννοούμε τί; Πάλι τα ίδια;
Και η τελευταία σκέψη.
Πολλοί από τους φίλους μας, από τους συγγενείς μας, τους γνωστούς μας, δεν θα μας κάνουν συντροφιά τούτο τον χρόνο, γιατί φύγανε από τη ζωή. Έτσι είναι η ζωή. Μην γελαστούμε, από τις ευχές που μας δίνουν, για χρόνια πολλά. Αυτά είναι ευχές και μάλιστα τις δίνουν τσάμπα. Μην πιστέψουμε πως θα βγουν αληθινές.
Να πάρουμε το Ευαγγέλιο και να αρχίσουμε να το διαβάζουμε. Εκεί μέσα θα μάθουμε για το πρόσωπο του Χριστού που είναι ο Κύριος του χρόνου. Να πάρουμε την απόφαση για μία ζωή αληθινής μετανοίας, πίστεως, προσευχής, υπομονής και ταπεινού φρονήματος. Για μία ζωή πνευματικών αγώνων. Τη ζωή της Χάριτος! Της Χάριτος εκείνης που απορρέει από τα πανάγια μυστήρια της Εκκλησίας μας, για να ζήσουμε όχι μόνο ένα χρόνο, έναν ακόμα χρόνο, ή χρόνια πολλά, αλλά για να ζήσουμε αιώνια στη χαρά της Βασιλείας των Ουρανών.
Γι’ αυτό και εγώ, Αγαπητοί μου, εύχομαι ολόψυχα, να ζήσουμε όλοι μας, όχι χρόνια πολλά, εκατό ή διακόσια, - μακάρι να ζήσουμε – αλλά να ζήσουμε ΑΙΩΝΙΑ, μαζί με τον Χριστό, στην Ουράνια Βασιλεία Του «ένθα ουκ’ έστι πόνος ου λύπη ου στεναγμός, αλλά χαρά, ευτυχία και ζωή ατελεύτητος».
Ευλογημένο και Σωτήριο το Νέο Έτος.
