Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ἑορτή τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τά Χριστούγεννα, ἀποτελεῖ μία ἀπό τίς μεγαλύτερες ἡμέρες τῆς χριστιανοσύνης.
Ἀνήκει στίς Δεσποτικές ἑορτές, δηλ. ἀναφέρεται σέ γεγονός τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ. Μαζί μέ τό Πάσχα εἶναι οἱ κορυφαῖες ἑορτές τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Τήν ἡμέρα αὐτή ἑορτάζουμε τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου, τήν κάθοδο τοῦ δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος στόν κόσμο. Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος γιά νά γίνει ὁ ἄνθρωπος θεός κατά χάριν.
Ὁ Θεός ἔρχεται ἀπό τόν Οὐρανό στήν γῆ, γιά νά ἀνέβει ὁ ἄνθρωπος ἀπό τήν γῆ στόν Οὐρανό.
Ὁ Χριστός ἦλθε ἀνάμεσά μας γιά νά σώσει τό ἀνθρώπινο γένος, νά στήσει καί πάλι τίς γκρεμισμένες γέφυρες ἐπικοινωνίας μέ τόν Θεό, νά ἀποκαταστήσει τόν ἄνθρωπο στήν ἀληθινή του δόξα, νά φανερώσει στούς ἀνθρώπους τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Χριστός ταπεινώθηκε βαθειά γιά νά μᾶς ἀνυψώσει, γεννήθηκε στό χρόνο γιά νά ὑπερβοῦμε ἐμεῖς τόν χρόνο, ἔλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση γιά νά τήν θεώσει. Γι' αὐτό γιορτάζουμε, χαιρόμαστε καί πανηγυρίζουμε.
Τούς πρώτους αἰῶνες ἡ Γέννηση καί ἡ Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ συνεορτάζονταν τήν ἴδια ἡμέρα, καί συγκεκριμένα στίς 6 Ἰανουαρίου, μέ τό κοινό ὄνομα Ἐπιφάνεια. Ἀπό τά μέσα τοῦ 4ου αἰώνα καθιερώθηκε ὡς ξεχωριστή ἡ γιορτή τῶν Χριστουγέννων στίς 25 Δεκεμβρίου, καί παρέμεινε στίς 6 Ἰανουαρίου μόνο ἡ γιορτή τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου.

Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ἡ νηστεία δέν εἶναι ἀνθρώπινη ἐπινόηση, καθιερώθηκε  ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό καί εἶναι ἔκφραση ἀγγελικῆς ζωῆς, ἡ ὁποία ἁρμόζει σέ κάθε Χριστιανό πού ἐπιθυμεῖ νά ὑπερβεῖ τά ἀνθρώπινα ὅρια καί νά βρεθεῖ στήν πνευματική σφαίρα. Εἶναι εἰδικός τρόπος ζωῆς γιά νά ἐλέγχει τόν ἑαυτό του.
Στήν Παλαιά Διαθήκη μᾶς εἶναι γνωστό ὅτι ὁ προφήτης Μωϋσῆς, προτοῦ πάρει τίς Δέκα ἐντολές στό Ὄρος Σινᾶ ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό, νήστεψε σαράντα ἡμέρες.
Στήν Καινή Διαθήκη τό παράδειγμα μᾶς τό δίνει ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας, πού νήστεψε πρῶτα σαράντα ἡμέρες καί κατόπιν ἄρχισε τό σωτηριῶδες ἔργο Του.
Ἀκόμη θά πρέπει νά ἔχουμε ὑπόψη μας ὅτι ἡ ἁμαρτία καί ἡ πτώση τῶν πρωτοπλάστων ἦταν παράβαση καί κατάλυση τῆς νηστείας. Νά τί εἶπε ὁ Θεός στούς πρωτοπλάστους: «Θά τρῶτε ἀπό ὅλα τά καλά τοῦ Παραδείσου. Δέν θά φᾶτε μόνο ἀπό ἕναν καρπό, τόν καρπό τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ. Τήν ἡμέρα πού θά φᾶτε ἀπ’ αὐτόν θά πεθάνετε» (Γέν. β΄ 16-17).
Ἡ ἀπαγορευτική, λοιπόν, αὐτή ἐντολή ἦταν ἐντολή νηστείας. Καί ἦταν ἡ πρώτη ἐντολή πού ἔδινε ὁ Θεός στούς ἀνθρώπους. Γι’ αὐτό καί ὁ Μέγας Βασίλειος τήν ὀνομάζει «νόμου πρεσβυτέραν καί συνηλικιῶτιν τῆς ἀνθρωπότητος», δηλ. ἡ νηστεία εἶναι ἀρχαιότερη ἀπό τό νόμο πού ἔδωσε ὁ Θεός στούς Ἐβραίους καί ἔχει τήν ἴδια ἡλικία μέ τήν ἀνθρωπότητα.

ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΛΗΓΕΙ

Ἀρχίζει τήν 15η Νοεμβρίου καί λήγει τήν 24η Δεκεμβρίου.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΓΑΠΗΣ

οῦτες τὶς κρύες μέρες, ποὺ ὅλοι κλεινόμαστε στὸν ἑαυτό μας καὶ στὸ σπίτι μας, ἀναζητώντας ζεστασιὰ καὶ θαλπωρή, ποὺ ἀκόμα καὶ ἡ φύση βρίσκεται σὲ λήθαργο, ἀναμένοντας τὸ ἁπαλὸ χάδι τῆς Ἄνοιξης νὰ τὴν ζωντανέψει, ἡ Ἐκκλησία μας διάλεξε νὰ ἑορτάζουμε τὴν πιὸ «θερμὴ» γιορτὴ τῆς Χριστιανοσύνης, τὰ Χριστούγεννα. Ὅλοι αὐτὲς τὶς ἡμέρες ἀναμοχλεύουμε εἰκόνες τοῦ παρελθόντος, ἐνθυμούμενοι τὰ παιδικά μας χρόνια, στὸ χωριό, τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι νὰ λέμε τὰ κάλαντα σὲ φίλους καὶ συγγενεῖς ποὺ ἄνοιγαν τὰ σπίτια τους μὲ χαρά. Τὴν νύχτα τῶν Χριστουγέννων νωρὶς τὸ πρωὶ στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ ψάλλουμε ὅλοι μαζὶ «Χριστὸς γεννᾶτε δοξάσατε…», νὰ ἀνταλλάξουμε εὐχὲς ἀγάπης μὲ ὅλους καὶ νὰ εὐχηθοῦμε: «Χρόνια Πολλὰ καὶ Εὐλογημένα».

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ

λος ὁ χριστιανικός κόσμος, σέ λίγες ἡμέρες θά πανηγυρίζει γιά μιά ἀκόμη χρονιά τήν Γέννηση, τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Τόν περίμεναν οἱ αἰῶνες. Τόν λαχταροῦσαν οἱ λαοί. Τόν ἀναζητοῦσε ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα. Καί ἦρθε στήν κατάλληλη ὥρα.
Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων εἶναι ἡ «μητρόπολις» τῶν ἑορτῶν, ὅπως τήν ὀνομάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ προϋπόθεση ὅλων τῶν ἄλλων σταθμῶν τῆς σωτηρίας μας.
Γιά πρώτη φορά, τά Χριστούγεννα ἄρχισαν νά γιορτάζονται, στά μέσα τοῦ 2ου αἰώνα ἀπό μιά χριστιανική αἵρεση, τούς Γνωστικούς. Γιορτάζονταν, μαζί μέ τήν βάπτιση τοῦ Χριστοῦ, στίς 6 Ἰανουαρίου ὡς μία ἑορτή, μέ τὸ ὄνομα «ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ».

Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ.

λαός μας πολύ σοφά, λέει την φράση: «Μία εικόνα χίλιες λέξεις». Ο δε άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, λέει ότι· «οι Εικόνες είναι τα βιβλία των αγραμμάτων».
Σε μια εποχή που ο Άμβωνας των Ναών σιωπούσε και η έλλειψη των ιεροκηρύκων ήταν  μεγάλη, οι αγιογράφοι, πέρασαν, τον λόγο του Ευαγγελίου και την ζωή των Αγίων στις καρδιές των πιστών, με τις τοιχογραφίες και τις φορητές Εικόνες.
Όταν μπήκατε στον Ναό ασπαστήκατε με ευλάβεια την Εικόνα της Γεννήσεως του Κυρίου μας. Την προσέξατε όμως; Προβληματιστήκατε ως προς το τί παριστάνει και ποιό είναι το μήνυμά της;  Ευκαιρία είναι, λοιπόν, να εμβαθύνουμε ερμηνεύοντάς την, θεολογικά.  
Η Εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού, παριστάνει όλα όσα έγραψαν οι θεολόγοι, σε αναρίθμητους τόμους βιβλίων, για το γεγονός της ενανθρωπήσεως του Χριστού.
Στο κέντρο της εικόνας βρίσκεται η φάτνη μέσα σε ένα μαύρο και σκοτεινό τριγωνικό σπήλαιο. Τό Ευαγγέλιο, όπως είναι γνωστό, δεν λέει τίποτα για σπήλαιο, μας πληροφορεί όμως γι' αυτό η αρχαία Παράδοση.

ΧΡΙΣΤΟΣ - Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

πό την Αυστραλία μέχρι την Αλάσκα και από το Περού μέχρι τις στέπες της Σιβηρίας, οι άνθρωποι αναζητούν την χριστουγεννιάτικη χαρά, μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη ατ- μόσφαιρα, με ίδιες μελωδίες, ίδιες γεύσεις, ίδια διακόσμηση, ίδιες διαφημίσεις, αλλά με πολλούς και διάφορους «Χριστούς». Διότι, πίσω από την βιτρίνα των Χριστουγέννων, ο Χριστός, ο μεγάλος πρωταγωνιστής  - και πολλές φορές, ο μεγάλος Απών - συνεχίζει, εδώ και δυο χιλιετίες, να ρωτάει: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;» (Ματθ.16, 13) «Ποιος λένε οι άνθρωποι πως είμαι;»

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ις ημέρες αυτές, από την αρχή σχεδόν του Δεκεμβρίου μέχρι και τα Θεοφάνεια, όλοι μιλούν για «το πνεύμα των Χριστουγέννων». Στολίδια, λαμπιόνια, ετοιμασίες, δώρα, αγορές, χαρά και ἐλπίδα,, για  μικρούς και μεγάλους, συνθέτουν αυτό το σκηνικό. Ένα πανηγύρι φωτός, χρωμάτων, μυρωδιών και διαφορετικής διάθεσης σε σχέση με τον υπόλοιπο χρόνο, έρχεται να αλλάξει για λίγες μέρες την ζωή μας, αλλά και την όψη των σπιτιών, των δρόμων και των πόλεων.

ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Το στόλισμα των δέντρων και το "ξε-στόλισμα" των ανθρώπων.

η στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, όπου και να κοιτάξει κανείς, το σκηνικό γύρω μας, αρχίζει αισθητά να αλλάζει.
Το στόλισμα των σπιτιών, των μαγαζιών, των κτηρίων, των δρόμων, των πλατειών, αρχίζει το ένα μετά το άλλο, να αιχμαλωτίζουν τα βλέμματα των περαστικών και όχι μόνο. Ιδιαίτερα την νύχτα, χιλιάδες λαμπιόνια, δέντρα, Αγιοβασίληδες, σε ποικίλα σχήματα και χρώματα, δίνουν ένα τόνο, έστω και τεχνικά, εορταστικό και λαμπερό και κυρίως "Χριστουγεννιάτικο".

Πότε γεννήθηκε ο Χριστός: Το έτος Μηδέν ή το 4 μ.Χ

    Ένα από τα ερωτήματα που έχουν απασχολήσει είναι: Πότε γεννήθηκε ο Χριστός. Ο Χριστός γεννήθηκε το έτος Μηδέν ή το 4 μ.Χ.;

ν λάβουμε υπ΄ όψιν την ιστορία και την Αστρονομία, τότε οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ο Χριστός γεννήθηκε το έτος 4 π.Χ.
Αυτό απέδειξε  και ο διαπρεπής αστρονόμος Κων. Χασάπης, ο οποίος απέδειξε μάλιστα ότι το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν αληθινό.
     Ας δούμε όμως γιατί πρέπει να πούμε ότι ο χρόνος γεννήσεως του Χριστού δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια και ακρίβεια σε κανένα από τα Ιερά Ευαγγέλια.