καλός Θεός ὅλα θά τά οἰκονομήσει μέ τόν καλύτερο τρόπο, ἀλλά χρειάζεται πολλή ὑπομονή καί προσοχή, γιατί πολλές φορές, μέ τό νά βιάζονται οἱ ἀνθρωποι νά ξεμπλέξουν τά κουβάρια, τά μπλέκουν περισσότερο. Ὁ Θεός μέ ὑπομονή τά ξεμπλέκει.
Δέν θά πάει πολύ αὐτή ἡ κατάσταση. Θά πάρει σκούπα ὁ Θεός!
Κατά τό 1830, ἐπειδή ὑπῆρχε στό Ἅγιο Ὄρος πολύς τουρκικός στρατός, γιά ἕνα διάστημα δέν εἶχε μείνει στήν Μονή Ἰβήρων κανένας μοναχός. Εἶχαν φύγει οἱ Πατέρες, ἄλλοι μέ τά ἅγια Λείψανα, ἄλλοι γιά νά βοηθήσουν στήν Ἐπανάσταση. Ἐρχόταν στό μόναστήρι μόνο ἕνας μοναχός ἀπό μακριά πού ἄναβε τά καντήλια καί σκούπιζε. Μέσα καί ἔξω ἀπό τό μοναστήρι ἦταν τουρκικός στρατός, καί αὐτός ὁ καημένος σκούπιζε καί ἔλεγε: «Παναγία μου, τί θά γίνει μ' αὐτήν τήν κατάσταση;». Μία φορά πού προσευχόταν μέ πόνο στήν Παναγία, βλέπει νά τόν πλησιάζει μία γυναίκα – ἦταν ἡ Παναγία – πού ἔλαμπε καί τό πρόσωπό της ἀκτινοβολοῦσε. Τοῦ παίρνει τήν σκούπα ἀπό τό χέρι καί τοῦ λέει: «Ἐσύ δέν ξέρεις νά σκουπίζεις καλά· ἐγώ θά σκουπίσω». Καί ἄρχισε νά σκουπίζει. Ὕστερα ἐξαφανίσθηκε μέσα στό Ἱερό. Σέ τρεῖς μέρες ἔφυγαν ὅλοι οἱ Τοῦρκοι! Τούς ἔδιωξε ἡ Παναγία.
Ὁ Θεός ὅτι δέν εἶναι σωστό θά τό πετάξει πέρα, ὅπως τό μάτι πετάει τό σκουπιδάκι. Δουλεύει ὁ διάβoλος, ἀλλά δουλεύει καί ὁ Θεός καί ἀξιοποιεῖ τό κακό, ὥστε νά πρόκυψει ἀπό αὐτό καλό. Σπάζουν λ.χ. τά πλακάκια καί ὁ Θεός τά παίρνει καί φτιάχνει ὡραῖο μωσαϊκό. Γι' αὐτό μήν στενοχωρεῖσθε καθόλου, διότι πάνω ἀπό ὅλα καί ἀπό ὅλους εἶναι ὁ Θεός, πού κυβερνᾶ τά πάντα καί θά καθίσει τόν καθένα στό σκαμνί, γιά νά ἀπολογηθεῖ γιά τό τί ἔπραξε, ὁπότε καί θά τόν ἀνταμείψει ἀνάλογα.Θά ἀμειφθοῦν αὐτοί πού θά βοηθήσουν μία κατάσταση καί θά τιμωρηθεῖ αὐτός πού κάνει τό κακό.Τελικά ὁ Θεός θά βάλει τά πράγματα στήν θέση τους, ἀλλά ὁ καθένας μας θά δώσει λόγο γιά τό τί ἔκανε σ' αὐτά τά δύσκολα χρόνια μέ τήν προσευχή, μέ τήν καλοσύνη.
Ὅσιος Παΐσιος.
